“Achteraf gezien had ik in het laatste trimester wel eens last van maagzuur” – Floor (33) beviel zonder dat ze wist dat ze zwanger was

In de rubriek ‘Mothers and others’ vandaag een interview met Floor, die niet wist dat ze zwanger was toen ze plotseling beviel van een kerngezonde baby. Ze vertelt over de zwangerschapssymptomen die ze niet had – maar achteraf misschien toch wel -, over hoe het voor haar voelde om ineens moeder te zijn en over de dingen die er nog geregeld moesten worden. 9 maanden zwanger zijn zonder het te weten: het bestaat dus echt!

1. Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Floor, ik ben 33 jaar. Ik werk als telefoniste op een callcenter en woon samen met mijn vriend. Om de week hebben wij de zorg voor zijn 2 kinderen (10 en 8 jaar) en in december 2017 zijn wij totaal onverwachts ouders geworden van Mats.

2. Hoe zag je leven eruit voordat je ontdekte dat je zwanger was?
Samenwonend, parttime mama van de kinderen van mijn vriend. Zij zijn om de week een week bij ons. Ik werkte ongeveer 24 uur in de week, verdeeld over 5 dagen.

3. Had je überhaupt een kinderwens?
Al van kleins af aan had ik een kinderwens. Nadat in 2010 bij mij reuma is geconstateerd, had ik voor mezelf besloten dat er uit mijn lijf geen kinderen geboren zouden worden en dat ik mijn kinderwens op een andere manier zou kunnen vervullen. Toen ik mijn vriend leerde kennen en hij 2 kinderen bleek te hebben die om de week bij hem/ons woonden en zij direct een plekje in mijn hart veroverd hebben, was deze kinderwens vervuld.

4. Had je geen zwangerschapssymptomen: geen dikke buik, geen getrappel, geen misselijkheid of cravings, geen menstruatie die uitbleef?
Ik heb gewoon mijn eigen broeken en bh’s gedragen. Geen getrappel gevoeld. Wel eens misselijk en moe geweest, maar daar gaf ik mijn reuma de ‘schuld’ van. In september 2017 ben ik begonnen met een nieuwe baan en dat koste me toen heel veel energie. Ik dacht dat ik er weer aan moest wennen om op gezette tijden naar het werk te gaan en dat ik alle informatie die ik kreeg moest verwerken. Dat in combinatie met het gezinsleven zorgde ervoor dat ik zo moe was. Achteraf bleek ik al ruim 6 maanden zwanger te zijn. Omdat ik altijd erg veel menstruatieklachten had, slikte ik de pil door. Ik had dan weleens last van doorbraakbloedingen. En dit was tijdens mijn zwangerschap niet anders geweest.

5. Hoe kwam je erachter dat je zwanger was?
Op het moment dat ik, op 10 december 2017, heel erge buikpijn had en dacht dat ik, net zoals mijn vriend en zijn dochter, last had van buikgriep en weer een keer ongesteld moest worden, zei ik tegen mijn vriend: “ik moet nu echt even poepen, hoor.” Ik ging naar de wc en had heel snel door dat er geen ontlasting zou komen. Na 2 keer persen lag er een baby’tje in de wc pot. Direct heb ik hem opgepakt en geprobeerd bij mij in m’n vest te doen, zodat hij niet te veel af zou koelen. Het was code rood, er lag sneeuw en op de wc was het heel koud. Toen heb ik mijn vriend geroepen en hij is zich rot geschrokken. Hij zag mij op de wc zitten met een baby in m’n armen. Hij ging terug naar binnen, om z’n telefoon te pakken en de ambulance te bellen. De centralist heeft direct 2 ambulances gestuurd en ook een verloskundige ingeseind. Via de telefoon heeft zij ons instructies gegeven om het neusje en mondje schoon te maken en mijn vriend is op zoek gegaan naar een veter om de navelstreng af te binden. Na 10 minuten was de eerste ambulance er en hebben zij mij, met baby, van de wc af geholpen en hebben zij de navelstreng door geknipt.

6. Wat was je eerste gedachte toen je plotseling moeder werd?
Ik was alleen maar heel erg blij. Ik was moeder geworden van een zoontje, terwijl ik nooit verwacht had moeder te worden. Geen moment ben ik bang of verdrietig geweest. Direct was ik heel gelukkig met ons kindje.

7. Hoe voelde je je?
Fantastisch! Dolgelukkig met de komst van ons gezonde, sterke mannetje.

8. Heb je tijdens je zwangerschap dingen gedaan die je had gelaten als je het geweten had (zoals drinken of roken)?
Ik rook niet, drink zelden en hou niet van rauw vlees, dus heb dat tijdens mijn zwangerschap ook niet veel gedaan.

9. En ineens had je een baby. Welke dingen moesten er allemaal nog zo snel mogelijk geregeld en gekocht worden?
Toen de verloskundige bij ons kwam en ons had nagekeken zei zij al heel snel: ‘ik denk dat je het kunt, wat mij betreft kunnen jullie thuis blijven. Je hebt alleen wel kruikjes en kleertjes nodig…’. Die hadden we natuurlijk niet. Na wat telefoontjes hadden we binnen 2 uur alles in huis wat we nodig hadden en lag Mats in een wiegje. Heel bijzonder om mee te maken dat iedereen ons wilde helpen en dat heel veel mensen nog spullen hadden die wij mochten lenen of kregen. Van kinderwagen tot kleding, van speelgoed tot badje. Mats heeft nu, na 13 maanden, nog steeds geen eigen slaapkamer, omdat we die ruimte in huis niet hebben. Hij slaapt nog bij ons op de kamer. Binnenkort gaat daar verandering in komen, maar voorlopig gaat het zo nog hartstikke goed.

10. Hoe reageerde je omgeving?
De kinderen van mijn vriend moesten er even aan wennen, maar vonden het direct geweldig om er een klein broertje bij te hebben. Mijn moeder werd bijna gek toen ik haar belde om te vertellen dat ze oma was geworden. Mijn broer zei alleen maar: “dat kan toch niet”. Eigenlijk was iedereen vooral verbaasd dat het allemaal zo goed ging en dat we niet eens in het ziekenhuis zijn geweest. Regelmatig kreeg ik de opmerking: “Ik wist helemaal niet dat je zwanger was.” “Dat wist ik ook niet”, was dan mijn reactie. Eén keer heeft iemand mij gevraagd of ik het niet wilde vertellen en een aantal mensen geloofden niet dat ik echt niets gemerkt had.

11. Heb je achteraf wel eens gedacht: ‘ik had het kunnen weten…’?
Achteraf gezien had ik in het laatste trimester weleens last van maagzuur, maar ik heb er nooit aan gedacht dat dat door een eventuele zwangerschap zou kunnen komen.

12. Ben je van plan om je zoon later, als hij groot is, te vertellen over het bijzondere begin van zijn leven?
Ja, zeker. Ook al was zijn komst niet gepland, hij was zeer welkom! Ik ben dolgelukkig dat hij ons met zijn komst heeft verrast.

13. Hoe bevalt het moederschap?
Ik vind het geweldig! Geweldig om te zien hoe Mats zich ontwikkelt, hoe hij groeit, dat hij steeds meer gaat ontdekken en kunnen en dat er al een beetje met hem te communiceren valt. De liefde die je van zo’n klein mannetje kunt krijgen is overweldigend. Heerlijk om de hele dag met hem bezig te zijn, te kletsen en zingen.

14. Wat zou je willen meegeven aan vrouwen die, net als jij, onverwachts zwanger zijn en daar pas laat achter komen?
Geniet van elk moment, schrijf dingen op en leef bij de dag. Al het praktische (Past het wel in de auto? Waar moet het kindje liggen?) lost zich allemaal wel op. Geniet van het kroelen, een klein warm lijfje tegen je aan en doe wat goed voelt.

Benieuwd naar andere interviews? Klik op de foto’s hieronder om ze te lezen.