Grappige uitspraken van Elia #5

Het is weer zo ver: ik heb tien grappige uitspraken van mijn peuter verzameld. Deel 5 alweer!

1) Verwachtingen versus realiteit: 1-0.

Elia en ik gaan samen douchen. Ik help hem om zijn kleren uit te doen.

Elia: “Wow. Ik dacht dat ik weinig kleren aan had maar ik heb heel veel kleren aan!”

2) Niks aan de hand.

Wanneer ik uit de badkamer kom, struikel ik bijna over Elia die daar blijkbaar op de grond ligt. Ik schrik.

Ik: “Ik schrik me een hoedje, ik dacht dat je nog in de woonkamer was.”
Elia: “Je hoeft toch niet te schrikken! Ik ben gewoon een kindje. Je ziet mij heel vaak.”

3) De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Elia vindt spruitjes lekker (ja echt…). Terwijl hij in gesprek is met zijn vader, leg ik snel wat spruitjes van mijn eigen bord op dat van hem. Wanneer hij ze ziet, is hij blij verrast.

Elia: “Niet te geloven! Het worden er steeds meer en meer!”

4) Het peuterleven is ook zo zwaar.

Ik heb de jongens meegenomen naar een nieuwe speeltuin, eentje waar we nog nooit geweest zijn. Dat leek mij leuk. Elia is er wat minder over te spreken…

Elia: “Mama, deze speeltuin is niet goed.”
Ik: “Oh, waarom niet?”
Elia: “Deze speeltuin is voor grote kindjes.”
Ik: “Nou, dat valt toch wel mee, er is een glijbaan en een wip…”
Elia: “Nee. Naar deze speeltuin gaan is echt super zielig voor kleine kindjes.”

5) Meer dan genoeg.

We zijn in de bibliotheek. Elia pakt een boekje op over een varkentje dat geen broertje wil.

Ik: “Kijk, dit varkentje wil helemaal geen broertje.”
Elia roept: “Ik wil ook helemaal geen broertje!”
Ik: “Daar is het nu iets te laat voor hè… Noël is toch bij ons?”
Elia kijkt naar zijn broertje: “Ja, Noël mag wel bij ons zijn. Maar eentje is genoeg. Ik wil geentje meer.”

6) Aan enthousiasme geen gebrek.

Ik zet een bord met stukjes banaan, appel en peer op tafel.

Elia (enthousiast): “Dat is echt superveel fruit!”
Ik: “Ja.”
Elia (even enthousiast): “En ik wil het allemaal niet!”

7) Het blijft één groot wonder, zo’n baby.

Eerder had Elia ook al zijn eigen theorie over de geboorte van zijn broertje te kennen gegeven. Toch blijft het onderwerp hem fascineren – en geef hem eens ongelijk!

Elia: “Mama, toen ik een baby was gingen we toch naar Mexico?”
Ik: “Ja.”
Elia: “En Noël was er toen nog niet?”
Ik: “Nee, die was nog niet geboren.”
Elia: “En toen kwamen we weer thuis en toen kwam opeens Noël uit jouw buik!!! Ja toch?”

8) En toen was er licht.

We komen de berging in.

Ik: “Het is hier pikdonker.”
Elia doet het licht aan: “Nu niet meer. Nu is het piklicht.”

9) Het slechtste idee ooit.

Voor het eerst ga ik in mijn eentje naar Monkeytown met ze allebei. Ik ben een beetje zenuwachtig over of ik Elia daar ‘los’ kan laten. Van tevoren leg ik hem uit wat hij moet doen als hij me kwijt is.

Ik: “Dan ga je naar een andere moeder, en dan zeg je: ‘Ik ben Elia en ik weet niet waar mijn mama is.'”
Elia denkt even na en zegt: “Ik vind dat niks. Ik vind dat helemaal niks.”

10) De kerstgedachte zit er goed in.

Elia heeft allemaal sponzen in een rij gelegd op de grond. Samen vormen ze een kruis.