“Je moet all in, of je moet het niet doen” – Sanne (30) deed aan slaaptraining met haar zoon

In de rubriek ‘Mothers and others’ vandaag een interview met Sanne. Zij reageerde tamelijk fel op mijn blog over slaaptraining, waarin ik niet onder stoelen of banken schoof ertegen te zijn. Voor haar en haar zoon Otis was dit namelijk dé uitkomst tegen slapeloze nachten.

1. Kun je iets over jezelf vertellen?
Ik ben Sanne (30 jaar), getrouwd met Sietse (32 jaar). Ik ben moeder van Otis (2 jaar) en op dit moment zwanger. Ik werk bij Groene Vingers, een plantenwinkel in Delft.

2. Hoe was je zoon als baby?
Otis heeft eigenlijk vanaf het begin slecht geslapen. Tot 6 maanden gaf ik borstvoeding en hij wilde eigenlijk elke 2 uur drinken die gehele periode. Ik ben toen overgestapt op nutrilon in de hoop dat dit beter zou worden. Maar het slapen werd niet beter.

3. Wanneer en waarom begon je te denken dat zijn slaappatroon ‘abnormaal’ was – wanneer werd het echt problematisch?
Eerlijk gezegd vond ik het na 6 weken al echt super zwaar. Vanaf toen zochten we al naar oplossingen. Inbakerslaapzakje werkte wel wat. Maar eigenlijk hebben we van alles geprobeerd.

4. Welke methodes heb je toen geprobeerd?
Bij ons in bed leggen, white noise, extra deken, of juist geen extra deken, bed ophogen aan het hoofdeinde, radio aan, alles mega stil maken, naast hem zitten in de kamer, heen en weer lopen met hem. Noem maar op.

5. Hoe ben je bij slaaptraining gekomen?
Ik hoorde er al vaker over maar ik wilde er niet aan. Het voelde niet goed en ik dacht dat het niet goed zou zijn voor hem. Toen Otis net 1 werd gingen we verhuizen, ook omdat we dachten dat zijn kamertje te lawaaierig was. Toen hij in het nieuwe huis, hij was toen 15 maanden, nog net zo slecht sliep zijn we er toch aan gegaan.

6. Welke vooroordelen had je van tevoren over slaaptraining?
Ik dacht dat het niet goed was voor zijn gevoel van veiligheid. Ik was bang dat hij zich niet geliefd meer zou voelen.

7. Hoe ging het in de praktijk in zijn werk?
We moesten hem in bed leggen en laten huilen als hij ging huilen. Na 7 minuten moest ik erheen om hem weer neer te leggen, dekentje en knuffel erbij, “weltrusten, ga maar lekker slapen” zeggen zonder oogcontact en weer weg lopen. Nu moest ik 3 minuten langer wachten en dus na 10 minuten komen. En dit steeds herhalen. Steeds 3 min langer. Tot je op 22 minuten zit. Dan herhaal je het met 22 minuten steeds.

8. Sommige ouders zijn van mening dat een baby in zijn eentje laten huilen schadelijk is voor de hechting en dus per definitie een slecht idee is. Wat denk je daarvan?
Dat vind ik wat kortzichtig, maar begrijp ik ergens wel. Ik weet ook niet of het per definitie iets goeds is. Ik weet alleen wel dat het helpt. Het alternatief is overigens ook niet goed. Een kindje dat niet slaapt is dus overdag moe, en niet blij. Dus naar mijn idee is het even afzien maar erna heb je een blije baby en een blije moeder. Dat is ook wat waard.

9. Waren er ook dingen aan de slaaptraining die je tegenstonden? Heb je wel eens op het punt gestaan om de handdoek in de ring te gooien?
Nou hem zo horen huilen is natuurlijk niet leuk. En het is ook echt voor jezelf ook vermoeiend om het vol te houden. Wat er duidelijk is bij deze techniek is dat je all in moet, of het niet moet doen. Het werkt anders niet en duurt zo alleen maar langer. Dus ga ervoor, of niet.

10. Wanneer begon je resultaat te zien en wat voor resultaat?
De eerste 2 nachten waren het ergste. Toen heeft hij echt 6 uur achter elkaar gehuild. De derde nacht huilde hij 4 uur achter elkaar. En de 4e nacht was het 2 uur. De 5e nacht huilde hij een kwartier ongeveer, en vanaf de 6e nacht huilde hij niet maar ging hij gewoon slapen.

11. Hoe slaapt je zoon nu?
Otis slaapt nu van 7 tot 7. Hij gaat naar bed met Ollie zijn knuffel. Hij heeft een peuterbedje en slaapt heerlijk sindsdien. Hij wordt in oktober 3.

12. Denk je dat elk kind en elke ouder baat zou kunnen hebben bij slaaptraining?
Het ligt eraan. Ik zou het alleen doen als het nodig is. En ik zou het pas doen vanaf 6 maanden.

13. Welk advies zou je ouders met een slecht slapend kind willen geven?
Deze situatie is tijdelijk. Het wordt echt beter..

Dank voor het invullen, Sanne! Hoewel ik in eerste instantie, net als jij, mijn heil zou zoeken in andere methodes alvorens over te gaan op slaaptraining, kan ik me wel voorstellen dat je het uiteindelijk probeert. Je antwoorden hebben bij mij in elk geval voor meer begrip geleid. Gelukkig heeft slaaptraining voor jullie gewerkt.

Benieuwd naar andere interviews? Klik op de foto’s hieronder om ze te lezen.