Elia’s vier favoriete boekjes (met 3 jaar)

Al twee keer eerder schreef ik over Elia’s vier favoriete boekjes. Eerst toen hij 1 jaar was, vervolgens een nieuw lijstje toen hij 2 jaar was. Nu zijn we weer een jaar verder. Een jaar waarin natuurlijk weer volop voorgelezen werd en waarin de bieb wederom veelvuldig bezocht werd.

De grote rode bus is nog steeds een all time favorite, maar dit keer waren er (gelukkig) genoeg nieuwe boekjes die zijn interesse net iets meer wisten te wekken. Komen ze:

• • Annie M.G. Schmidt – Dikkertje Dap 
    Dit boek kreeg Elia kado voor Kerst van een heel goede vriendin van me, die overigens vaker leuke boeken geeft. Dikkertje Dap is een hit bij moeder en zoon. De mooie tekeningen, het herkenbare liedje: een boek dat nooit verveelt. Van een schrijfster die elk kind in zijn/haar kast zou hebben moeten staan.
    

• • Britta Teckentrup – Ssst! De tijger slaapt
    Dit boek is Prentenboek van het jaar geworden in 2018, en dat begrijp ik wel. De tekeningen zijn vrolijk en speels, het verhaal nodigt uit tot interactie met je kind (het kind moet bijvoorbeeld aaien, blazen en het boek wiegen), en het einde is veel liever en minder spannend dan je aanvankelijk zou verwachten. Elia kreeg dit boek voor zijn derde verjaardag en vraagt er vaak om.
    

• • Steve Goetz & Eda Kaban – Opa bouwt een Monstertruck
    Op de melodie van Old McDonalds had a farm, een leuk verhaal over een opa die op zijn boerderij een jeep verbouwt tot racewagen. Fantastische tekeningen, grappige songteksten en vooral leuk voor jongetjes die gek zijn op hijskranen, voorladers, bulldozers en kiepwagens.
    

• • Richard Scarry – Rolle Bolle Beest
    Uit de serie Gouden Boekjes, een boekje over een konijn dat een ei vindt. Als het uitkomt, ontstaat er onduidelijkheid. Is het een kip, een bever, een eekhoorn? Wat is het rollebollebeest nu eigenlijk voor een dier? Het is duidelijk dat hij duikt, zwemt en geweldig is, maar hoe heet zo’n beest nu echt? Hoe het zo gegroeid is weet ik niet, maar ik vertel altijd dit verhaaltje na aan Elia wanneer hij bijvoorbeeld in bed ligt en niet wil slapen. Het verhaal zelf gaat eigenlijk nergens over en springt van de hak op de tak (de dieren kunnen het rollebollebeest niet vinden – o jee wat nu – ok dan gaan we maar naar het circus?!), maar dat gebrek aan logica deert peuters niks.