Babyhapjes maken voor beginners

Ik kan – met enige trots – zeggen dat ik nog nooit een potje aan mijn zoons gegeven heb. Mijn mening hierover heb ik in deze vlog al gegeven, maar voor wie geen zin heeft om die te kijken zal ik het kort samenvatten: ik vind het heel belangrijk dat een kind van jongs af aan de ware smaak van eten leert kennen (en het liefst ook de structuur), zonder conserveringsmiddelen of toegevoegde suikers. Ik geloof erin dat je daarmee op den duur ook betere eters creëert, al vergt het (zeker in het begin) wel meer tijd.

En dan bedoel ik niet alleen de tijd die het kost om een baby aan een nieuwe smaak te leren wennen (Elia heb ik zo’n 15 keer courgette aangeboden voordat hij het daadwerkelijk doorslikte), maar ook de tijd die het kost om babyhapjes te bereiden.

Mijn beide zoons eten nu met de pot mee, maar de tips hieronder zijn wellicht handig voor mama’s met kindjes die dat (nog) niet doen:

• Nogal een open deur maar ik zal hem toch maar noemen: maak veel in 1 keer en vries het in porties in. Ik maakte meestal in 1 keer avondeten voor Noël voor de hele week klaar, dan hoefde ik tijdens de avondspits alleen maar een bakje voor hem te ontdooien.
• Gebruik een handig apparaat dat gemaakt is voor de bereiding van babyvoeding. Natuurlijk kan het ook allemaal in gewone pannen, maar ik ben zelf groot fan van de Philips Avent stomer-blender. Je gooit alles er bij elkaar rauw in, water erbij, even stomen (met behoud van vitamines!) en met een simpel omdraaien pureer je het geheel. De losse onderdelen kunnen daarna zo in de vaatwasser dus daar heb je ook geen omkijken meer naar.

• Combineer wat je zelf eet met wat je voor de baby klaarmaakt. Natuurlijk ontkom je er niet aan om toch (deels) apart te koken, want een baby mag nog niet alles hebben. Maar er zijn genoeg ingrediënten die zowel de baby als de rest van het gezin kunnen eten. Een voorbeeld uit de praktijk: als ik pasta maakte, sneed ik extra veel groenten en kookte ik extra veel pasta. Een deel van die groenten ging vervolgens in de stomer-blender, met verse tomaten erbij, en een ander deel ging in de wokpan met saus erbij. Wij aten de pasta met ‘gewone’ saus met kruiden en al, Noël at dezelfde pasta maar dan met een baby-proof saus uit de stomer-blender erbij. Binnen de tijd dat ik stond te koken voor onszelf, had ik dan ook al een voorraad voor Noël gemaakt. Met fruit in de ochtend gaat het net zo: ik sneed appels in partjes voor mij en Elia, en voor Noël sneed ik een appel in kleinere stukjes en die ging in de stomer-blender.

• Een baby hoeft niet dagelijks iets anders te eten. Juist niet zelfs. In het begin is het belangrijk dat je een baby leert wennen aan een smaak, en om dat te doen kun je hem het beste meerdere malen hetzelfde hapje aanbieden. Dat scheelt ook weer in de bereiding want dan hoef je dus maar 1 gerecht klaar te maken voor een week in plaats van 3 verschillende. Ik maakte zijn hapjes wanneer het mij uitkwam, dus soms – als ik meer tijd had – hadden we wel een voorraad in de vriezer liggen en konden we afwisselen. Maar soms ook niet, dan at hij gewoon een aantal dagen achter elkaar hetzelfde.

• Besteed het snijwerk uit. Misschien een wat flauwe tip, maar wat het meeste tijd kost van alles is volgens mij het fijnsnijden van de ingrediënten. Dat deed de oppas dus soms voor me wanneer Noël sliep. Als ik dan thuiskwam van werk, hoefde ik het geheel alleen nog maar in de stomer-blender te doen en te wachten tot het klaar is. Ik ging daar dan niet letterlijk op zitten wachten, net als ik ook niet naast de wasmachine ga zitten als ik hem aanzet. De stomer-blender maakt een (vrij hard) geluid als hij klaar is, dus ook tussentijds hoef je niet te kijken.

Eet smakelijk!