
Van open relatie tot twee papa’s. Hoe beïnvloed jij jouw kind met je voorkeuren?
Ouders heb je tegenwoordig in alle soorten en maten. Twee vaders met een geadopteerd kind, een triorelatie met twee koters, een alleenstaande ouder of ‘gewoon’ een paps en mams met een of meer kinderen. Dit kan gewoon en hier staat niemand hier meer echt van te kijken. Het lijkt er zelfs op dat het – zeker in het westen – hip geworden is om juist tegen de standaarden van de maatschappij aan te schoppen. Nu rest mijn vraag; hoe komt dit over op onze kinderen en wat nemen ze exact over? Maken ze hun eigen beslissingen of straalt jouw seksuele voorkeur en activiteiten toch door naar de volgende generatie?
Ik denk niet dat je per sé je seksuele voorkeur overgeeft aan je kind, wel dat de manier hoe jij omgaat met relaties iets is wat je meegeeft. Van de manier van communiceren met je partner(s) tot de verdeling in het huishouden en de intimiteit die je deelt met de ander(en). Kinderen krijgen alles, maar dan ook echt alles mee. Meer dan je denkt. Die stiekeme kneep in de billen van je vrouw, de zoen in zijn nek is misschien niet zo erg. Maar wat nou als je samen met je partner een open relatie hebt afgestemd en je kind ziet jouw flirt met iemand anders? Of je hebt een relatie met zijn drieën en die derde persoon komt steeds vaker langs? Wil je dat je kind vragen hierover gaat stellen? Wil je je peuter/kleuter/puber uitleggen hoe papa en mama dit doen en dat dit nu eenmaal de situatie is, of wil je juist dat ze dit niet meekrijgen? En hoe ga je hier dan mee om?
Veroordeling
Allereerst; er is – welk type relatie je ook hebt – natuurlijk niets om je voor te schamen. Als jij ervoor kiest om een bepaalde voorkeur te hebben, ga ik ervan uit dat dit iets is wat je best anderen en dus ook je kinderen wilt meegeven. Of in ieder geval dat je het beeld wilt meegeven dat dit geaccepteerd is. Als jij gelukkig bent in die vorm, dan zullen je kinderen dit meekrijgen als een prettige manier van doen en zullen ze het ook sneller overnemen.
Als de verhoudingen binnen je relatie anders zijn dan wat binnen de maatschappij gewend is, wat binnen de norm past – en dat verschilt natuurlijk per locatie waar je zit – is de kans groot dat de struggle hierover groter is dan wanneer je in een ‘gewoon’ gezin zit met twee ouders van verschillend geslacht en een, twee, drie of misschien vier kinderen. Vanaf vijf gaan mensen denk ik weer over je praten 😉
(N.B. ik heb het hier puur over gezinnen, maar weet dat de relaties waar we over praten ook vaak voorkomen waarin geen kinderen gekregen worden of waarin dit moeilijk is. Maar ik focus me hierbij even op een alternatieve versus normale relatie in het bijzijn van jouw of andermans kinderen.).
Maar het lastigste van deze hele situatie; je omgeving. Hoe ga je om met de gekke blikken, met kritische vragen en veroordelingen die achter je rug om worden gedaan. Of beoordelende familieleden bijvoorbeeld. Zeker als je kinderen hebt zullen er meer mensen een mening over jouw doen hebben en ook uiten. Zeker omdat het een situatie is waarin je ook de verantwoordelijkheid hebt over je kind. Daar worden mensen kritischer van en denken vooral veel mensen iets over te mogen zeggen.
Het experiment der liefde
Het is dus ook niet aan mij – of überhaupt aan iemand anders dan jezelf – om te vertellen hoe je om moet gaan met je relatietype en -voorkeur richting je kinderen. Het is aan iedereen zelf om te bepalen in hoeverre het kind moet of mag meekrijgen dat jullie een open relatie hebben of juist heel erg achter monogamie staan. Wanneer het hebben van bijzondere relaties normaler wordt, wordt uiteindelijk – waarschijnlijk duurt dat nog heel lang – het hebben van een monogame relatie weer uniek. Tja doordenkertje dit, hè. Langzamerhand maken we onze kinderen meer open voor andermans speciale voorkeuren en natuurlijk zullen er nog vele groepen in onze samenleving niet meegaan met deze westerse trend en zullen er kritische mensen ook dichtbij in je omgeving blijven.
Wij daarentegen – en met wij bedoel ik een hele grote groep westerlingen – creëren een nieuwe generatie die open staat voor het grootste experiment van de liefde. Best mooi, als je het zo bekijkt.